3+1 ερωτήσεις για τον Leo McFall
1. Η συναυλία της 29ης Οκτωβρίου είναι η τρίτη σας συνεργασία με την ΚΟΘ από τον Οκτώβριο του 2018. Στις δύο προηγούμενες συναυλίες φάνηκε ξεκάθαρα μία χημεία που αναπτύχθηκε ανάμεσα σε σας και την ορχήστρα οδηγώντας σε όμορφα αποτελέσματα. Πώς το εισπράττετε εσείς και πώς νιώθετε για αυτή τη σχέση με την ορχήστρα, αλλά και με το κοινό της πόλης;
Την αγαπώ αυτή την ορχήστρα, που περιλαμβάνει μερικούς από τους πλέον χαρισματικούς μουσικούς που έχω συναντήσει ποτέ. Όταν νιώθω ότι μία ορχήστρα έχει τόσο ενθουσιασμό για να προχωρήσει όσο το δυνατόν παραπέρα στη μουσική, αισθάνομαι απελευθερωμένος και ο ίδιος και αυτό ακριβώς συμβαίνει με την Κ.Ο.Θ.. Είμαι ενθουσιασμένος που επιστρέφω να κάνουμε περισσότερη μουσική μαζί τους και πάντα θα νιώθω τη μέγιστη δυνατή ευχαρίστηση σε κάθε επιστροφή μου. Παραμένει η μοναδική ορχήστρα όπου, από το πρώτο διάλειμμα στη δοκιμή της πρώτης μου επίσκεψης εδώ, κάποια μέλη της ήρθαν σε μένα και προσφέρθηκαν να με ξεναγήσουν στην υπέροχη πόλη σας. Θα είμαι πάντα ευγνώμων για αυτή την ανθρώπινη ζεστασιά.
2. Στη νέα σας συνεργασία θα διευθύνετε την ορχήστρα στην ‘Έβδομη συμφωνία’ του Μπετόβεν, την ουβερτούρα του Μέντελσον ‘Το Παραμύθι της Όμορφης Μελουζίνας’ και για πρώτη φορά ένα ελληνικό έργο, τις Νησιώτικες Ζωγραφιές του Καλομοίρη. Θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας κάποιες σκέψεις σας για το πρόγραμμα;
Τα πρώτα δύο κομμάτια (σ.μ. των Μέντελσον, Καλομοίρη) σίγουρα μοιράζονται μια σχέση με τη θάλασσα. Η ιστορία της ουβερτούρας του Μέντελσον είναι μία εκδοχή του κλασικού παραμυθιού ‘Η Νεράιδα’ και αποτελεί ένα ιδανικό ταίρι στις ‘Νησιώτικες Ζωγραφιές’ του Καλομοίρη. Οι συμφωνίες του Μπετόβεν τείνουν να γίνονται όλο και πιο επίκαιρες στις μέρες μας. Η ιδέα ενός ταξιδιού από το σκοτάδι στο φως είναι κάτι που χρειαζόμαστε όλοι, ιδιαίτερα στην εποχή μας.
3. Είχατε τη χαρά να συνεργαστείτε στενά με τον Bernard Haitink σε διάφορες ορχήστρες ανά τον κόσμο. Ποια συμβουλή του κρατάτε στην καριέρα σας και πιο χαρακτηριστικό του ως αρχιμουσικού θαυμάζετε περισσότερο;
Ήταν μία από τις μεγαλύτερες ευλογίες της ζωής μου να συναντήσω και να συνεργαστώ με τον Μπέρναρντ Χάιτινκ. Είναι ένας συναρπαστικός συνδυασμός διαύγειας και ζεστασιάς, δύναμης και ταπεινότητας. Δεν είναι άνθρωπος των λόγων κι έτσι δεν θυμάμαι να μου έχει δώσει ποτέ κάποια συμβουλή, εκτός των περιπτώσεων που ρωτούσα κάτι συγκεκριμένο, αλλά ακόμη και σε αυτή την περίπτωση ήταν απρόθυμος να πει το ο,τιδήποτε! Έμαθα τα περισσότερα από το παράδειγμά του, από τον τρόπο με τον οποίο προετοιμάζει τη μουσική βαθιά μέσα του πριν προσέλθει στην πρώτη πρόβα και την απόλυτη ακεραιότητά του ως μουσικός και ως άνθρωπος.
+1. Η ζωή όλων μας έχει αλλάξει μετά τον covid-19 σε όλο τον κόσμο. Ως καλλιτέχνης, ποιες διαφορές έχετε αντιληφθεί στη σχέση κοινού και μουσικών στη διάρκεια ενός κοντσέρτου στις μέρες μας; Θα λέγαμε ότι είναι πλέον πιο απόμακρη, ίσως και λόγω αποχής, μάσκας, σοκ κτλ ή είναι πιο στενή ακριβώς γιατί εκτιμήθηκε περισσότερο αυτό που προσφέρει στη διάρκεια μιας συναυλίας ο ένας στον άλλον;
Έχω ζήσει πολύ διαφορετικές καταστάσεις, αναλόγως του μέρους του κόσμου όπου βρισκόμουν. Κάθε χώρα έχει τη δική της προσέγγιση στο τι επιτρέπει στις ορχήστρες της να κάνουν. Στην Αυστρία, όπου υπηρετώ και ως αρχιμουσικός σε ορχήστρα, μπορούμε και παίζουμε χωρίς φυσικές αποστάσεις, από τον Απρίλιο ήδη, ενώ στο Ηνωμένο Βασίλειο αυτό δεν έχει επιτραπεί και αυτό συνεχίζει να ισχύει ακόμη. Οι αντιδράσεις μουσικών και κοινού τείνουν πάντως να είναι αρκετά παρόμοιες: ανακούφιση, χαρά και ευγνωμοσύνη για το ότι είμαστε όλοι σε θέση να συνεχίζουμε τη μουσική ζωή μας.
Ερωτήσεις: Νίκος Κυριακού
photo©Ville Hautakangas