Οι πρόσφατες καταστροφές στον ενοικιαζόμενο χώρο δοκιμών της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης στη Λεωφόρο Νίκης 73, (τον πρώην κινηματογράφο "Παλλάς" για τους παλαιότερους), που οδήγησαν στην αναγκαστική και βιαστική εκκένωση των χώρων και στην εσπευσμένη μεταφορά των μουσικών οργάνων και του εξοπλισμού για να ελαχιστοποιηθούν οι ζημιές στην περιουσία της Ορχήστρας, έφεραν στην επιφάνεια ένα πρόβλημα 64 ετών: την έλλειψη κατάλληλης και μόνιμης στέγασης των δραστηριοτήτων της.
Από το 1959, έτος της ίδρυσης της ΚΟΘ, η Ορχήστρα μας "φιλοξενείται" -με το αζημίωτο πάντα- σε χώρους συχνά ακατάλληλους ως προς την ασφάλεια των εργαζομένων ή/και τη διασφάλιση κατάλληλων εργασιακών συνθηκών. Εδώ και 64 χρόνια, και ανά τακτά -όπως αποδεικνύεται ιστορικά, πλέον- χρονικά διαστήματα, οι μουσικοί και διοικητικοί υπάλληλοι ξεριζώνονται από έναν χώρο και προσπαθούν να εγκλιματιστούν στον επόμενο. Με την αίσθηση του εφήμερου και του μεταβατικού εισπράτταμε διαχρονικά όχι μόνο την αναβλητικότητα των εποπτευόντων μας στα αρμόδια υπουργεία, αλλά και την αδιαφορία όλων των φορέων της πόλης, της Θεσσαλονίκης "μας".
Ως καλλιτέχνες, μέλη αυτής της ιστορικής Ορχήστρας, είμαστε υπερήφανοι και χαρούμενοι βλέποντας την αποδοχή που έχουμε κατακτήσει από το ελληνικό κοινό. Πέραν των υψηλού καλλιτεχνικού επιπέδου συναυλιών της, η ΚΟΘ σημειώνει μια έντονη κοινωνική δράση, μεταφέροντας τη μουσική και τον πολιτισμό σε ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, που δεν έχουν εύκολη πρόσβαση σε αυτήν.
Καλλιτεχνικά, αυτήν την περίοδο η ορχήστρα βρίσκεται σε μια ενδιαφέρουσα πορεία με φιλόδοξους σχεδιασμούς ευρωπαϊκής εμβέλειας, και ενώ "έξω πάμε καλά", οι δυσκολίες που έχουμε να αντιμετωπίσουμε στην καθημερινότητά μας μας βαραίνουν και μας καθυστερούν.
Προσπαθούμε, εδώ στην οικογένεια της ΚΟΘ, αρκετό καιρό τώρα, να χειριστούμε το θέμα αυτό με ψυχραιμία, νηφαλιότητα, με μια υπεύθυνη στάση έναντι των συμπολιτών μας, συνεχίζοντας το έργο μας παρά τις δυσκολίες, και με το ηθικό και ψυχολογικό υπόβαθρο που προτάσσουμε πάντα ως βάση των διαπραγματεύσεων που κάνουμε. Δυστυχώς βιώνουμε μια δυστοκία κατά τις διαπραγματεύσεις με τους αρμόδιους των φορέων που θα μπορούσαν να προσφέρουν μια ικανοποιητική λύση, όπως είναι το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης. Κι ενώ η κοινή λογική θα οδηγούσε τον κάθε σκεπτόμενο πολίτη στη λύση του Μεγάρου "ΜΟΥΣΙΚΗΣ", ως την καλύτερη δυνατή περίπτωση για τη στέγαση και την εξασφάλιση της εύρυθμης και απρόσκοπτης λειτουργίας της Ορχήστρας, -κατά το δοκιμασμένο μοντέλο της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών και του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών-, οι διαθέσεις των εκάστοτε Διοικήσεων του ΜΜΘ δεν εναρμονίζονται με αυτήν την κοινή λογική.
"Αδιέξοδο" είναι λοιπόν η λέξη που περιγράφει τις διαπραγματεύσεις αυτές και πραγματικά, το μόνο που απομένει είναι να ζητήσουμε από όλους να ακούσετε την κραυγή της αγωνίας μας.
Πιστεύουμε πως για την οριστική επίλυση του στεγαστικού ζητήματος της ΚΟΘ πρέπει να παρθούν γενναίες αποφάσεις απο τους ιθύνοντες ώστε:
• να στεγαστεί η Ορχήστρα μας άμεσα,
επί μονίμου βάσεως, σε κτίριο ενδεδειγμένο για τις μουσικές δραστηριότητές της, με κατάλληλους χώρους δοκιμών και σκηνή συναυλιών, βιβλιοθήκη, γραφεία διοίκησης, και χώρους φύλαξης για τα όργανα ιδιοκτησίας της.
• οι χώροι αυτοί να πληρούν τα διεθνή πρότυπα υγείας και ασφάλειας εργαζομένων και κοινού.
•να τοποθετηθεί η ΚΟΘ, μετά από 64 χρόνια, στην κορυφή των προτεραιοτήτων του νέου ΥΠΠΟ το οποίο πιστεύουμε ότι θα λειτουργήσει άμεσα, υπεύθυνα, και λυσιτελώς για να αποκτήσουμε επιτέλους τους ως άνω περιγραφόμενους χώρους, χωρίς περιορισμούς και χωρίς βάρη.
Το ΔΣ του ΣΜΥΚΟΘ
Θεσσαλονίκη, Ιούνιος 2023